Έξι μουσικοί από την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+ μοιράζονται όσα έμαθαν για την πορεία της καριέρας τους τιμώντας την ταυτότητά τους μέσα από τη μουσική τους.
Καμία μορφή τέχνης δεν είναι τόσο προσωπική όσο η μουσική — πηγάζει από σένα, από τις εμπειρίες και την οπτική σου. Και αν είσαι καλλιτέχνης ΛΟΑΤΚΙΑ+, γνωρίζεις ήδη ότι αυτό έχει τις δικές του προκλήσεις και ευκαιρίες. Μιλήσαμε με τους Troye Sivan, Big Freedia, Hayley Kiyoko, Sam Smith, Becca Mancari και Joanna Sternberg για να ακούσουμε μερικές από τις καλύτερες συμβουλές που έχουν λάβει — ή δώσει — σχετικά με την αποδοχή της ταυτότητάς τους μέσα από τη μουσική τους.
Hayley Kiyoko: Σ-Ε-Β-Α-Σ-Μ-Ο-Σ
«Ως ανερχόμενος καλλιτέχνης — [και] το να είσαι ανερχόμενος μπορεί να διαρκέσει χρόνια — πρέπει πάντα να αποδεικνύεις την αξία σου», λέει το φαινόμενο της pop Kiyoko. «Νομίζω ότι ως γυναίκα και ως γκέι γυναίκα σε αυτόν τον χώρο, είναι μεγάλη πρόκληση το να σέβεσαι τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου. Όπως και το να ξέρεις ότι δεν είσαι ο νούμερο ένα καλλιτέχνης στον κόσμο και τίποτε δεν πρόκειται να σου χαριστεί. Ακόμη και τότε, πάντα θα υπάρχουν προκλήσεις που θα πρέπει να ξεπεράσεις.»
Ένας συνάδελφος μουσικός τη ρώτησε κάποτε ποιο θέμα φοβόταν περισσότερο να αναφέρει στα τραγούδια της. Αυτό της έδωσε μια ιδέα. «Έλεγα: «Αυτό πρέπει να κάνω, να πω την αλήθεια;», λέει. «Είχα αφιερώσει πολύ χρόνο σε αυτά που ήθελαν οι άλλοι. Αγαπώ τις γυναίκες από τότε που ήμουν πέντε ετών, οπότε αυτό με βοήθησε πραγματικά να βρω τον σκοπό μου ως καλλιτέχνης. Δεν καταλαβαίνω γιατί μας παίρνει τόσο καιρό [να συνειδητοποιήσουμε] ότι τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά μας ως ανθρώπινα όντα είναι οι προκλήσεις μας, οι στόχοι μας, τα όνειρά μας, τα πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε. Αυτό είναι που μας κάνει τόσο μοναδικούς».
Troye Sivan: Φώναξέ το όσο δυνατά θέλεις
«Έλαβα κακή συμβουλή από κάποιον που αγαπώ και σέβομαι πάρα πολύ, μα δεν συνεργάζομαι πια μαζί του», λέει ο Αυστραλός τραγουδιστής/ηθοποιός Sivan στο podcast «Best Advice». «Ήταν βασικά η άποψη "Μπορείς να είσαι γκέι, αλλά πρέπει να το τρίβεις στη μούρη των άλλων;" Ευτυχώς όμως, ίσως επειδή είχα την υποστήριξη της οικογένειάς μου, είχα την εσωτερική δύναμη να ξέρω ότι αυτή δεν ήταν καλή συμβουλή εκείνη τη δεδομένη στιγμή.»
Big Freedia: Δεν μπορείς να αλλάξεις όσους σε αντιπαθούν
Η υποστήριξη της οικογένειάς της βοήθησε σημαντικά τη Big Freedia να αντιμετωπίσει την ομοφοβία, όταν μεγάλωνε στη Νέα Ορλεάνη πριν γίνει η «Queen of Bounce», και να διατηρήσει την ταυτότητά της στο επίκεντρο της τέχνης της. «Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να με αποκαλούν με διάφορους χαρακτηρισμούς και ονόματα και να με πειράζουν, η μαμά μου μού έλεγε: "Εφόσον δεν σε αγγίζουν, μπορούν να λένε ό,τι θέλουν"», εξήγησε η Freedia στο podcast «Best Advice». «Όταν με φώναζαν με διάφορα προσβλητικά ονόματα, τους έλεγα ευχαριστώ. Και δεν ήξεραν πώς να απαντήσουν σε αυτό. Αυτό τους βραχυκύκλωνε εντελώς.» Μέρος αυτής της δύναμης προήλθε από το να παραμένει ο εαυτό της χωρίς συμβιβασμούς. «Δεν με πληγώνει κανείς γιατί ξέρω τον εαυτό μου».
Becca Mancari: Τραγούδα δυνατά
Για την τραγουδίστρια/τραγουδοποιό από το Νάσβιλ, Becca Mancari, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά με την οικογένειά της. «Για κάποιους γκέι, είναι τραυματική η παραδοχή της σεξουαλικότητάς τους σε τρίτους, τουλάχιστον έτσι ήταν για μένα. Το μόνο που έκανα για χρόνια ήταν να προσπαθώ να επιβιώσω», λέει. Το 2020, εμπνεύστηκε να γράψει για την εμπειρία της αυτή το τραγούδι «First Time». Διαπίστωσε ότι η εμπειρία ήταν, «σχεδόν σαν να μαθαίνεις να είσαι ο γονιός του εαυτού σου, να αγαπάς τον εαυτό σου σαν παιδί και να προχωράς». Την ημέρα που κυκλοφόρησε, λέει ότι «πανικοβλήθηκε. Όλος αυτός ο δίσκος αφορούσε την αλλαγή σελίδας στη ζωή μου. Ρωτούσα τον εαυτό μου «Βρήκες τον δρόμο σου; Είσαι καλά; Και αν πρέπει να αφήσεις πίσω ολόκληρο τον κόσμο σου, πώς θα βρεις τον δρόμο σου στη συνέχεια;»
«Η αντίδραση [ήταν] καταπληκτική. Διάφοροι επικοινώνησαν μαζί μου για να πουν "Σε καταλαβαίνω, ευχαριστώ." Ακόμη και γονείς που έλεγαν "Δεν καταλαβαίνω το παιδί μου που είναι τρανς ή γκέι, αλλά θέλω να το καταλάβω. Δεν θέλω να το απορρίψω." Είναι μεγάλη υπόθεση. Δεν ήξερα ότι θα αναλάμβανα αυτή την ευθύνη, αλλά σκέφτομαι, ως καλλιτέχνης, ποια είναι η καλύτερη στιγμή για να δημιουργήσω μουσική που θα βοηθήσει να αλλάξει πραγματικά ο κόσμος;»
Joanna Sternberg: Είδος και φύλο
«Είναι πολύ πιο δύσκολο να προσπαθείς να είσαι κλασικός ή τζαζ μουσικός που βιώνει [την ουδετερότητα του φύλου]», λέει η τραγουδοποιός και πολυοργανίστρια Joanna Sternberg. «Όταν παίζω τραγούδια του Irving Berlin ή του Cole Porter ή ακόμα και του Thelonious Monk, αυτά προέρχονται από μια εποχή που δεν υπήρχαν σε τόσο μεγάλο βαθμό ή και καθόλου τρανς άτομα στη δημόσια ζωή. Προέρχονται από μια πιο ομοφοβική, αλλιώτικη εποχή. Και παραδοσιακά στις συναυλίες, αν είσαι γυναίκα, πρέπει να φοράς φόρεμα και μακιγιάζ.» Η Sternberg λέει ότι έχει αντιμετωπίσει διακρίσεις από τους επικεφαλής συγκροτημάτων επειδή δεν θέλει να παρουσιάζεται ως αντικείμενο του σεξ. «Με βλέπουν, δεν τους χρησιμεύω σε κάτι, δεν θέλουν να κάνουν σεξ μαζί μου — οπότε γιατί είμαι εκεί; Αυτό είναι πραγματικά σκληρό, αλλά ξέρω ότι είναι αλήθεια».
Sam Smith: «Έχε μεγάλο θάρρος»
«Είναι κρίμα που οι γκέι, και ειδικά οι γυναίκες, πρέπει να παλέψουν για μια θέση στις αίθουσες [παραγωγής]. Ελπίζω ότι αυτό βελτιώνεται πλέον», λέει ο δημιουργός επιτυχιών Sam Smith , ο οποίος δεν έχει δυαδική ταυτότητα. «Απλώς πες αυτό που θέλεις να πεις. Πες πώς νιώθεις. Έχεις το δικαίωμα να βρίσκεσαι σε αυτά τα περιβάλλοντα όπως και οποιοσδήποτε άλλος».