LGBTQIA+ topluluğundan altı müzisyen, kariyerlerinde zorlukları aşma ve kimliklerini müzikleriyle kucaklama konusunda öğrendiklerini paylaşıyor.
Hiçbir sanat biçimi müzik kadar kişisel değildir. Müzik senden, deneyimlerinden ve bakış açından dinleyicilere geçer. Özellikle LGBTQIA+ bir sanatçıysan bunun beraberinde kendi zorluklarının ve fırsatlarının da geldiğini zaten biliyorsundur. Troye Sivan, Big Freedia, Hayley Kiyoko, Sam Smith, Becca Mancari ve Joanna Sternberg ile konuştuk ve müziklerinde kimliklerini benimseme konusunda bugüne kadar aldıkları veya verdikleri en iyi tavsiyeyi kendilerinden dinledik.
Hayley Kiyoko: S-A-Y-G-I
Pop fenomeni Kiyoko, "Yeni tanınan bir sanatçı olarak - ki tanınmak yıllar alabilir - her zaman değerini kanıtlaman gerekir." diyor. "Bence bu alanda hem bir kadın hem de queer bir kadın olarak kendine ve ihtiyaçlarına saygı duyabilmek son derece zor olabilir. Ayrıca dünyadaki bir numaralı sanatçı olmadığını ve hiçbir şeyin sana gümüş tabakta sunulmayacağını bilmelisin. Öyle olsa bile her zaman üstesinden gelmen gereken zorluklarla karşılaşacaksın."
Bir zamanlar müzisyen bir arkadaşı şarkılarında en çok hangi konudan bahsetmekten korktuğunu sorunca aydınlanma yaşamış. "O anda, 'Yani aslında gerçeklerden bahsetmem mi gerekiyor?' diye düşündüm." diyor. "'Ben' ve 'o adam' hakkında şarkılar yazarak çok vakit harcadım. Ancak beş yaşından beri kadınları seviyorum. Bunun bir sanatçı olarak amacımı bulmama çok yardımı dokundu. İnsan olarak en büyük gücümüzün aslında karşılaştığımız zorluklar, hedeflerimiz, hayallerimiz ve değiştirmek istediğimiz şeyler olduğunu anlamamızın neden bu kadar uzun sürdüğünü bilmiyorum. Tüm bunlar bizi eşsiz kılıyor."
Troye Sivan: İstediğin Kadar Bağır ve Sesini Duyur
Avustralyalı şarkıcı/aktör Sivan, Best Advice podcast'imizde "Gerçekten çok sevdiğim ve saygı duyduğum ama artık birlikte çalışmadığım birinden kötü bir tavsiye almıştım". diyor. "Kısaca, 'Gay olabilirsin ama bunu insanların gözüne sokmak zorunda mısın?' demişti. Neyse ki o anda, belki de ailemden aldığım desteğin sayesinde, aldığım tavsiyenin iyi olmadığını bilecek gücü içimde hissettim."
Big Freedia: Senden Nefret Edenler Hep Olacak
Aile desteği, New Orleans'ta büyüyen Big Freedia'nın homofobiyi yenmesinde ve "Queen of Bounce" olma yolunda bir sanatçı olarak kimliğinden duyduğu gururu yansıtmasında önemli bir rol oynamış. Freedia, Best Advice podcast'imizde "İnsanlar bana farklı isimler takıp benimle uğraşmaya başladıklarında annem hep 'Sana dokunmadıkları sürece önemi yok. Bırak istediklerini söylesinler.' derdi." diye anlatıyor. "Bana gay, karı kılıklı veya buna benzer bir şey dediklerinde yalnızca 'Teşekkür ederim.' derdim. Buna nasıl tepki vereceklerini bilemedikleri için sessiz kalırlardı." Bu gücün bir yanı da tamamen kendisi olabilmekten ve bununla gurur duymaktan geliyor. "Kim olduğumu biliyorum, bu yüzden bana zarar veremezsin."
Becca Mancari: Şarkını Söyle
Nashville'li şarkıcı/besteci Becca Mancari'nin ailesiyle olan ilişkisi çok farklıymış. "Cinsel kimliğini açıklama konusunda çok travma yaşamış queer bireyler için veya en azından benim için durum zordu. Yıllar boyunca yalnızca hayatta kalma mücadelesi verdim." diye anlatıyor. 2020 yılında "First Time" adlı şarkısıyla cinsel kimliğini açıklama konusunu doğrudan müziğiyle yansıtmak istemiş. Sanatçı bu deneyimi, "kendi kendine ebeveynlik yapmayı, içindeki çocuğu sevmeyi ve hayatına devam etmeyi öğrenmek" olarak görüyor. Şarkısı yayınlandığında "panik olduğunu" anlatan sanatçı sözlerine şu şekilde devam ediyor: "Bu kayıt hayatımda yepyeni bir dönem açıyordu. Kendi kendime 'Bir çıkış yolu bulabildin mi? İyi misin? Tüm hayatını bir anlamda arkanda bıraktın, peki yeni dünyanı nasıl bulacaksın?' diye soruyordum."
"Harika tepkiler aldım. İnsanlar bana gelip 'Artık anlıyorum, teşekkür ederim.' dediler. Ebeveynler bile bana ulaşıp 'Trans çocuğumu, queer çocuğumu anlamıyorum ama anlamak istiyorum. Onu reddetmek istemiyorum.' dediler. Bu benim için çok anlamlıydı. Bu sorumluluğu üzerime alacağımı planlamamıştım ama 'Sanatçılar olarak dünyayı değiştirebilecek müzikler yapmak için daha iyi bir zaman olabilir mi?' diye düşündüm."
Joanna Sternberg: Müzik Türü ve Cinsel Kimlik
Besteci ve multi-enstrümentalist Joanna Sternberg, "Cinsiyet tarafsızlığı ile uğraşırken klasik veya caz müzisyeni olmaya çalışmak çok daha zor." diyor. "Irving Berlin ya da Cole Porter veya hatta Thelonious Monk şarkılarını çalıyorsam bunu hissediyorum çünkü bu şarkılar, toplumda trans bireylerin çok az yerinin olduğu ya da hiç var olmadığı bir zamandan geliyor, daha homofobik ve farklı bir zamanın eserleri. Geleneksel olarak canlı etkinliklerde kadınların hoş elbiseler giymeleri ve makyaj yapmaları bekleniyor." Sternberg, kendini bir seks objesi olarak sunmadığı için grup liderleri tarafından ayrımcılığa maruz bırakıldığını anlatıyor. "Bana bakıp bir kadın olarak işe yaramadığımı düşünüyorlar, benimle birlikte olmak da istemiyorlar. O halde orada bulunmamın amacı ne? Bu çok acı ama gerçek olduğunu biliyorum."
Sam Smith: "Cesur Ol"
Sayısız hit'in sahibi ve non-binary olan Sam Smith, "Queer insanların ve özellikle kadınların prodüksiyon odalarına girmek için mücadele etmek zorunda kalmaları utanç verici. Bu durumun artık daha iyiye gittiğini umuyorum." diyor. "Ne söylemek istiyorsan söyle. Nasıl hissediyorsan ifade et. Herkes kadar bu odalarda bulunmaya hakkın var."