Από το "Closing Time" μέχρι το γράψιμο με την Adele και την Carole King, ο Wilson εξηγεί τις μικρές στρατηγικές που έμαθε για να μετατρέπει τα μουσικά εμπόδια σε σπουδαία τραγούδια.
Για δεκαετίες, ο Dan Wilson θεωρείται ο απόλυτος τραγουδοποιός των τραγουδοποιών. Είτε ως σόλο καλλιτέχνης, ως συνεργάτης των Adele, Taylor Swift και John Legend είτε ως μέρος εναλλακτικών ροκ project όπως Semisonic και Trip Shakespeare, ο Wilson έχει προσεγγίσει τη μουσική με εκπληκτική ευελιξία.
Σε συνέντευξη για τη σειρά Songwriter Saturdays από την Alyssa Cotsalas πριν από το νέο του τραγούδι, "Dancing On The Moon", ο Wilson απέδειξε ότι όση εμπειρία κι αν έχει κανείς, οι καλλιτέχνες και οι τραγουδοποιοί πρέπει πάντα να αγκαλιάζουν το απροσδόκητο και να αφιερώνουν χρόνο για να αφουγκραστούν πραγματικά το περιβάλλον τους. Διαβάστε παρακάτω μερικές από τις κορυφαίες εμπειρίες του.
«Τότε, είπε "Γιατί δεν δοκιμάζεις να παίξεις κάτι στο πιάνο; Αυτό μπορεί να είναι πιο εμπνευσμένο." Μόλις περάσαμε στο τραγούδι της κι εγώ στο πιάνο, όλα άρχισαν να δένουν μεταξύ τους».
«Είχα μια συνάντηση πριν από μερικά χρόνια που μου έδωσε μεγάλη έμπνευση με τον Liam Gallagher, τον οποίο πραγματικά θαυμάζω», εξηγεί ο Wilson. «Συζητήσαμε να γράψω κάποια τραγούδια μαζί του για έναν από τους δίσκους του και ήμουν πολύ ενθουσιασμένος με αυτό. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο εβδομάδων, σκέφτηκα περίπου πέντε ιδέες, έκανα μερικά γρήγορα demo και του τα έστειλα με email.» Αυτά τα κομμάτια δεν μπήκαν στο δίσκο του Gallagher, αλλά έδωσαν μια ιδέα στον Wilson. «Είχα αυτή την συνειδητοποίηση ότι ακούγονταν περισσότερο σαν τραγούδια των Semisonic παρά σαν οτιδήποτε είχα γράψει εδώ και χρόνια.. Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι η φόρμουλα των Semisonic για τη σύνθεση τραγουδιών είναι να προσποιούμαι ότι είμαι ο Liam.»
«Όταν έγραψα το "Closing Time", βρισκόμουν σε περιοδεία», λέει για τη μεγαλύτερη επιτυχία των Semisonic. «Δεν ήταν θέατρα ή αρένες ή κάτι τέτοιο. Ήταν μικρά μέρη, και πάντα υπήρχαν μπάρμαν εκεί και τελευταίες παραγγελίες ποτών... Οι φίλοι μου ήταν το προσωπικό, δουλεύαμε σε μπαρ. [Έτσι] είχα κυριολεκτικά αυτό το όραμα ότι ήμουν πολύ χαρούμενος που οι μπάρμαν και οι μπράβοι σε όλη τη χώρα θα χρησιμοποιούσαν το κομμάτι αυτό στο τέλος της νύχτας. Και, κατά έναν περίεργο τρόπο, πίστευα ότι θα γινόταν ανάρπαστο από το προσωπικό του μπαρ. Αυτοί ήταν επίσης άνθρωποι που συνήθως είναι μουσικά πιο μπροστά από τους άλλους. Μου άρεσε η ιδέα ότι θα έβαζα κρυφά το συγκρότημά μου σε playlists [που θα έφτιαχνε] το προσωπικό του μπαρ. Δεν πίστευα πραγματικά ότι θα άρεσε ιδιαίτερα στους καθημερινούς ανθρώπους. Απλά σκέφτηκα ότι ήταν σχεδόν σαν ένα δώρο για τους δικούς μου.»
Όταν η Γουίλσον είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τη θρυλική τραγουδίστρια και τραγουδοποιό Carole King, «ήξερε ότι είχα άγχος», παραδέχεται. «Ήμουν τόσο εντυπωσιασμένος μαζί της... Νομίζω ότι ίσως ο σεβασμός μου γι' αυτήν μου επέτρεψε να μην έχω καμία αντίληψη για το τι ήταν αυτό που προσπαθούσαμε να κάνουμε. Απλά θα προσπαθήσουμε να γράψουμε κάτι πραγματικά σπουδαίο.»
Αλλά όταν άφησε τη βαθιά του γνώση της μουσικής της να μπει στο παιχνίδι, αυτό βοήθησε τη διαδικασία.
«Ήξερα ορισμένα πράγματα γι' αυτήν», εξηγεί. «Ήξερα τόσα πολλά πράγματα για τις λεπτομέρειες των μουσικών της ιδεών. Έτσι, σε ένα σημείο έπαιξα συγχορδίες που θύμιζαν πολύ Carole King... Γέλασε και ήξερε τι έκανα [έτσι] καταλήξαμε να το χρησιμοποιήσουμε γιατί είναι υπέροχο σε αυτό το σημείο του τραγουδιού.»
Η κόρη του Wilson, η Coco, «πέρασε 11 μήνες στην εντατική και ήταν πολύ άρρωστη για μεγάλο χρονικό διάστημα», λέει ο ίδιος. «Είναι πολύ βαρήκοη και έχει σοβαρές δυσκολίες στην επεξεργασία και την εκφορά του προφορικού λόγου. Μπορεί να καταλάβει τι λέμε, αλλά της παίρνει ώρα να απαντήσει... Έμαθα να μην προσπαθώ να δίνω επιλογές. Όλοι το κάνουν αυτό, αρχίζουν να προσφέρουν πιθανά πράγματα που πας να πεις. Αν τραυλίζεις ή αν φαίνεσαι αναστατωμένος, αρχίζουν: «Πεινάς; Νυστάζεις; Έχεις άγχος; Θέλεις να βγεις έξω; Θύμωσες; Χαίρεσαι; Αρχίζουν να προσφέρουν πράγματα και αυτό σχεδόν ακυρώνει την ικανότητα του ατόμου να μιλήσει. Έτσι, [έχω] αυτό το άτομο στη ζωή μου που απαιτούσε ένα πραγματικά ασυνήθιστο είδος ακρόασης [και] αυτό με μετέτρεψε σε κάποιον που μπορούσε να περιμένει κάποιον για μεγάλο χρονικό διάστημα να διατυπώσει τις σκέψεις του.»
Τον Γουίλσον, αυτή η άσκηση στην υπομονή με αγάπη τον βοήθησε πολύ στο στούντιο. «Αυτό βοηθάει γιατί δεν αισθάνομαι την ανάγκη να το κατευθύνω και δεν αισθάνομαι άβολα αν δεν καταλήξουμε πουθενά», προσθέτει. «Ή αν το άτομο απλώς κάνει παύση για μεγάλο χρονικό διάστημα και προσπαθεί να συγκεντρωθεί. Απλώς περιμένω. Και νομίζω ότι αυτό είναι που με άλλαξε ως συλλογική παρουσία».
Με το Spotify for Artists χτίζεις τη βάση θαυμαστών που χρειάζεσαι για να πετύχεις τους στόχους σου.
Προώθησε τη νέα κυκλοφορία σου με το Marquee – τώρα διαθέσιμο σε όλους τους καλλιτέχνες των ομάδων που πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μάθε περισσότερα στο νέο επεισόδιο του The Game Plan.
Ο ανεξάρτητος καλλιτέχνης και η ομάδα του αναπτύσσουν τη βάση θαυμαστών του με εξαιρετική μουσική, αλληλεπίδραση στα κοινωνικά δίκτυα και το εργαλείο Discovery Mode του Spotify for Artists.
Διαχειρίσου και πούλα τα επίσημα προϊόντα σου στους θαυμαστές μέσα από το προφίλ καλλιτέχνη.
