Αυτό το υλικό δημιουργήθηκε αποκλειστικά για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν προορίζεται για να σας παρέχει και δεν πρέπει να βασίζεστε σε αυτό για συμβουλές υγείας. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε τους δικούς σας συμβούλους ή/και επαγγελματίες ψυχικής υγείας πριν πάρετε οποιεσδήποτε προσωπικές αποφάσεις.
Η δημιουργία μουσικής ανέκαθεν αποτελούσε μια έντονη καριέρα, συχνά γεμάτη αβεβαιότητα -- για τα χρήματα μέχρι και τον χρόνο -- που μπορεί να οδηγήσουν σε έντονο άγχος. Επιπλέον, οι επιπτώσεις της συνεχιζόμενης πανδημίας αναστάτωσαν τις ζωές πολλών καλλιτεχνών και συνεχίζουν να τις επηρεάζουν μέχρι και σήμερα. Ο Δρ Joe Barnby, μουσικός και νευροεπιστήμονας στον τομέα της ψυχικής υγείας, απευθύνθηκε στο Spotify για Καλλιτέχνες για να μοιραστεί τις παρατηρήσεις του σχετικά με το πώς ο Covid έχει προσθέσει επιπλέον βάρος στα άγχη του επαγγέλματος.
«Τα δεδομένα που κυκλοφόρησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχουν αναδείξει ποια άτομα είναι πιο ευάλωτα στην κατάθλιψη και το άγχος», λέει ο Barnby. «Αυτό που διακρίνει τους μουσικούς σε σύγκριση με άλλα επαγγέλματα είναι ότι [συχνά] δεν έχουν την ασφάλεια της οικονομικής σταθερότητας... και αυτό δυστυχώς σημαίνει ότι όταν συμβαίνει κάτι σαν τον Covid, που φέρνει μια τεράστια αλλαγή στον μέχρι τώρα τρόπο ζωής των ανθρώπων, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει κανείς μια μουσική καριέρα υπό αυτές τις συνθήκες».
Σχεδόν τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων στην έρευνα MusiCares 2021 "Wellness in Music" βίωναν οικονομικό άγχος σε καθημερινή βάση. Στο μεταξύ, πάνω από το ένα τέταρτο ανέφεραν μέτρια έως σοβαρή κατάθλιψη.
«Η ανυπαρξία μιας εναλλακτικής πηγής εισοδήματος για άτομα με μη σταθερό εισόδημα εντείνει ακόμη περισσότερο το άγχος. Οι μουσικοί αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε κάνοντας αυτό που μας αρέσει, όπως να γράφουμε μουσική ή να παράγουμε μουσική, ενώ παράλληλα πασχίζουμε να τα βγάλουμε πέρα με το ενοίκιο και το σούπερ μάρκετ."
Η απομόνωση είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τους μουσικούς, που πολλαπλασιάστηκε όταν τα lockdown και οι περιορισμοί διέκοψαν τα κοινωνικά δίκτυα και τα δίκτυα υποστήριξης που είναι ζωτικής σημασίας για την καλή ψυχική υγεία. Αν και αυτό αμβλύνθηκε φέτος, ο Barnby είδε ότι, «Εξακολουθούσαμε να μην μπορούμε να μιλήσουμε και να αλληλεπιδράσουμε με τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Δεν είχαμε αυτόν τον κοινωνικό αυθορμητισμό που είχαμε συνηθίσει». Για να το καταπολεμήσουμε αυτό, λέει, είναι σημαντικό «να έχουμε ανθρώπους γύρω μας στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε, να είναι εκεί για να συζητήσουμε αυτά που μας απασχολούν και να είναι δίπλα μας συναισθηματικά».
Η ανάγκη για μια κοινότητα ομοϊδεατών συναδέλφων μουσικών είναι επίσης σημαντική, καθώς έχουν συσσωρευτεί κι άλλα άγχη. «Η ύπαρξη ενός φόρουμ όπου μπορείτε να συζητήσετε μεταξύ σας είναι καθοριστικής σημασίας», λέει ο Barnby. «Το να μιλάτε για προβλήματα που αντιμετωπίζετε όλοι σάς δίνει το πλεονέκτημα των ομαδικών ιδεών. Δεν κάθεσαι και το σκέφτεσαι μόνος σου».
Εκτός από το να έχετε ανθρώπους στους οποίους μπορείτε να βασίζεστε, ισχύουν και τα άλλα «φυσιολογικά πράγματα που συνιστώνται για καλή ψυχική υγεία -- καλή άσκηση, διατροφή και ύπνος».
«Γνωρίζουμε τη σημασία του ύπνου στον έλεγχο πραγμάτων, όπως η γνωστική λειτουργία, τα συναισθήματά μας και η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε το άγχος κατά τη διάρκεια της ημέρας», λέει. «Εάν έχετε ένα εντελώς ανομοιόμορφο πρόγραμμα ύπνου, ξέρουμε ότι αυτό δημιουργεί την προδιάθεση για κακή ψυχική υγεία και κάνει πιο δύσκολη την αντιμετώπιση του φυσιολογικού άγχους της ζωής.
«Υπάρχουν νέες ενδείξεις σχετικά με τη σχέση μεταξύ εντέρου και εγκεφάλου και πώς τα πράγματα που τρώμε επηρεάζουν την ψυχολογία μας. Το κοινωνικό μας περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της διατροφής μας. Εάν είστε συνεχώς σε ένα πιεστικό πρόγραμμα, δεν έχετε τον χρόνο να ετοιμάσετε ένα πραγματικά θρεπτικό φαγητό. Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση τροφής που δεν βοηθάει στη διατήρηση της υγείας της μικροχλωρίδας του εντέρου θα δημιουργήσει την προδιάθεση για κακή ψυχική υγεία».
«Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι πολύ σημαντικά για μια υγιή, λειτουργική κοινωνία», λέει ο Barnby. Και πιστεύει ότι αυτό δείχνει την ανάγκη για «ελάφρυνση της ψυχικής υγείας των μουσικών που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, που θα μπορούσαν διαφορετικά να συνεισφέρουν σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία».
